وحدت، به معنی واقعی کلمه!

بار دیگر به هفته پایانی آذرماه نزدیک می شویم و به یاد سالروز شهادت آیت الله مفتح در 27آذر58، روز وحدت حوزه و دانشگاه را به تفکر می نشینیم!". شهید مفتح دارای قدرت ارتباط‌گیری با نسل جوان و دانشجویان و کسانی که مایل بودند پیام دین را با زبان روز از یک روحانی و یک عالم به دین بشنوند، بودند و تصادفی نیست که روز اتحاد دانشجو و روحانی، یا حوزه و دانشگاه روز شهادت ایشان قرار داده شده، چون انصافا حلقه وصلی بود متناسب با چنین خصوصیتی"( رهبری/آذر69). "در نظام اسلامی، علم و دین  پابه‌پا باید حرکت کنند. هدف حوزه دانشگاه یعنی این."( آذر72).  "وحدت حوزه و دانشگاه یعنی وحدت در هدف، و هدف این است که همه به سمت ایجاد یک جامعه اسلامی پیشرفته مستقل، جامعه امام، جامعه پیشاهنگ و جامعه الگو حرکت نمایند."( آذر78).

قرن هاست که استعمارگران در راستای بیگانه سازی نسل‌های رو به رشد کشورهای اسلامی از دین اسلام  و خاموش کردن ایمان و وجدان دینی در مردم، اعتقادات اسلامی ملت‌ها را هدف گرفتند، زیرا اسلام تنها دینی بود که عملا مانع تجاوز دولت‌های استعماری به مناطق مختلف دنیا بود. شهید آیت الله دکتر محمد مفتح از جمله روحانیون روشنفکر و روشنگری بود که همواره از جدایی روشنفکران دانشگاهی از دین نگران بود و زحمات بسیاری در راستای وحدت حقیقی این دو نهاد کشید. رسالت مشترک حوزه و دانشگاه، درک مقتضیات زمان و پاسخ به نیازهای امروز جامعه اسلامی است که در سایه تقارب و تعامل فکری-فرهنگی بین حوزویان و دانشگاهیان تحقق می یابد. شهید مفتح علل جدایی حوزه و دانشگاه را هدف شدن مسایل مادی در تحصیلات کنونی دانشگاه ها، آزادی شهوات و رواج بعضی خرافات در اعتقادات قشر به اصطلاح دینی می دانست. از نظر ایشان، علمى که تسلط بر جهان و ازدیاد قدرت مادى را هدف نهایى خود مى‏داند نمی تواند با علمى که هدفش دستیابى به حقیقت هستى است و ارتقا به قرب الهى است، قرابتی داشته باشند. وی معتقد بود رمز پیشرفت غرب، تلاش و تحقیق بود اما روشنفکران رمز پیشرفت غرب را آزادی شهوات فرض کردند! آنان نخواستند از زندگی دانشمندان اروپایی که سرشار از تلاش بود،الگو بگیرند و خیال کردند با تقلید لباس و تحقیر عالمان دین و مردم زحمت کش و کشف حجاب، مغز آن ها پر از علم می شود! امام خمینی (ره) تشکل"بسیج دانشجو و طلبه" را مرکزی برای پاسداری از اصول تغییر ناپذیر نه شرقی نه غربی  تعریف کرد ولی متاسفانه تفکیک بسیج حوزه و بسیج دانشگاه باعث نوعی فرصت سوزی در راستای این اتحاد شد. وحدت حوزه و دانشگاه، راهبرد اساسی امام راحل برای تحقق اسلام ناب محمدی است. همکاری این دو پایگاه، برای حفظ فرهنگ اصیل اسلامی در مقابل هجوم فرهنگ غرب، ضروری می باشد. این وحدت نه یک وحدت فیزیکی، بلکه یکی شدن مبانی معرفت شناختی، ارزش های فرهنگی و دغدغه ها و حساسیت های سیاسی- اجتماعی است و در یک جمله همان وحدت به معنی واقعی کلمه است! بنیان گذار انقلاب جدایی حوزه و دانشگاه را توطئه استکبار می دانست. شاید بزرگترین مانع وحدت حوزه و دانشگاه عدم وضوح و تبیین دقیق مفهوم آن نزد طرفین باشد. سخنان غیردوستانه برخی از طرفین به تدریج همدلی متقابل را گم رنگ می سازد. یکی دیگر از موانع وحدت، عدم شناخت دقیق از خصوصیات و توانایی های خود و طرف مقابل است. اتخاذ شیوه های مشترک آموزشی ـ پژوهشی. تبادل اطلاعات، تشکیل شبکه های مشترک پژوهشی- اطلاع رسانی، مبادله استاد و مدرّس و ایجاد ارتباط سیاسی ـ فرهنگی می تواند سهم بسزایی در همکاری و وحدت حوزه و دانشگاه داشته باشد. این اتحاد، ضعف های هردو نهاد را پوشش داده (ضعف سیستماتیک در حوزه و ضعف تئوریک در دانشگاه) تا در جهت پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی خاری در چشم مستکبرین جهان باشد.

ف.ی.شیدا - آذرماه 1393